Zawsze twierdziłam, że dawne Prusy Wschodnie to tajemnicza kraina…
Ukta….
Historia tej wsi położonej w Puszczy Piskiej zaczyna się właściwie w połowie XVIII wieku. Bo wtedy właśnie założono tu hutę szkła. Zaraz też dla robotników i drwali pracujących przy wyrębie lasu – wybudowano osiedle. Ponad siedemdziesiąt lat później założono niedaleko osady nową wieś nazwano ją Nową Uktą. Scalenie obu osad nastąpiło w 1859 r. Długo jednak były w użyciu obie nazwy – Stara i Nowa Ukta.
W wieku XX Ukta stała się popularna wśród kajakowiczów, z powodu położenia w pobliżu rzeki Krutyni.
Od roku około 1832 specyfiki temu miejscu dodawali filiponi, czyli staroobrzędowcy, aczkolwiek osiedli w nieodległym Wojnowie. Podobno to im wieś zawdzięcza nazwę.
W latach 60. XIX wieku ukończono budowę kościoła ewangelickiego.
W 1898 wieś uzyskała połączenie kolejowe. Jednakże to akurat, to już przeszłość… Zadziwiające, jak obecnie niszczone jest wszystko, co zostało odziedziczone, a co tak znakomicie działało. Więc nie pojedziemy już koleją… Zniszczono bowiem świetnie działającą sieć połączeń. I nie jest to bynajmniej wynik wojny, a zwykłej niegospodarności.
Dzisiaj w Ukcie mieszka około 600 osób, czyli przeszło o połowę mniej niż przed wojną…
Wieś położona jest na drodze nr 610 z Mrągowa do Rucianego-Nidy.
I oto w tej wsi, pamiętającej jednak czasy świetności – ostatnio odnotowano sensację.
Otóż jak podaje portal kultura.wm.pl za Gazetą Olsztyńską – w kościele w Ukcie znajduje się obraz „Opłakiwanie Chrystusa” autorstwa Girolamo Muziano (1532-92).
Właściwie to sensacja wybuchła dopiero, gdy zainteresowało się tym obrazem Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Mazur Sadyba w osobie Pana Krzysztofa Wyrobca. Bo dotychczas jakoś nikt się owym obrazem nie zainteresował…
Oto LINK do artykułu.
Jak to nigdy nie wiadomo, CO spotkamy na naszej trasie wędrówek po Prusach Wschodnich…
* * *
A TUTAJ link do bardzo ciekawej strony państwa Worobców…
Tutivillus i inni 
Skomentuj