Ilekroć wracam z Wiadomego Zamku, Krychna pyta o Chłopaków. Nie zawsze jednak mam nawet możliwość poddać się atmosferze, czy jak kto woli – nastrojowi, a co dopiero czas by lecieć do Kaplicy.
Niekiedy wiem, że Wiadomi bywają na krużgankach, koło Kościoła, a czasem w korytarzu do Kancelarii. To „czasem” – to wrażenie czyjejś obecności, niekiedy to cienie na tarasach układające się zagadkowo; bywa też, że cisza w powietrzu nagła i wręcz namacalna, powoduje, że dane miejsce zyskuje tę specyficzną „nieopisywalną” atmosferę. Od czasu do czasu tu i ówdzie komuś się wydaje, że go ktoś śledzi a to w fosie, a to na krużgankach, czy w piwnicach. Czasem słyszy się głosy, jakby ktoś stał tuż za załomem muru. Psy zamkowe mają swoje miejsca, do których nie wchodzą.
Jedni się z tego śmieją, inni wzruszają ramionami, jeszcze inni – bywa, że się przyznają do tego, że coś widzieli, słyszeli, czy odczuwali. Ja należę do tych, co się czasem przyznają. 😉
Tak to bywa w Wiadomym Zamku… Widać Chłopakom nudzi się w jednym miejscu, i to nie od dzisiaj… 😉
Tutivillus i inni 
Ci zaś, którzy znają historię Wiadomego Zamku, zgadują z pewnością, kim miałby być domniemany architekt w 1880 r. 🙂 Podpowiem, że to niezwykle ważna dla tego miejsca postać, a jej inicjały to C.S. 🙂
HEHEHEHEH komiks jest boski 😀 heheheehe Pożyczam na: Kochamy Żuławy 😀
A kim był ów architekt?
alez prosze bardzo 🙂 Krysia ma świetne komiksy i cieszę się, że mije daje 🙂 architekt to Conrad Steinbrecht. Wprawdzie zjawił się na Zamku w 1882 roku, ale duchowi to wszystko jedno 🙂 Stenbrechtowi zresztą też 😉