Ja jak zwykle o pierogach. W Toruniu. Ale nie będzie o tych ze znanych Pierogarni.
Tu będzie o pierogach z Pierogarni pod Blaszanym Kotem.
Tego dnia żar z nieba lał się niemożebny. Jeśli już JA twierdzę, że było gorąco, to naprawdę tak było. 🙂 Nie chciało mi się iść ani na Most Pauliński, ani na Łazienną. Po całym dniu jazdy i sumiennym oprowadzeniu po Toruniu, nie chciało mi się już nigdzie ruszać z Rynku Staromiejskiego. Umówiłam się z grupą za dwie godziny przy żabach, i ani mi się śniło w tym morderczym upale lecieć szukać jedzenia.
Przypomniałam sobie, że już kiedyś jadłam Pod Blaszanym Kotem, (bodaj podczas przygotowywania się do egzaminu, czy już po – nieważne) i zapamiętałam, że było smacznie, więc tam postanowiłam zjeść mój lunch.
Kiedy grupa pytała mnie o „smaczne miejsca” w pobliżu, zaznaczyłam każdemu na jego mapce restauracje i bary, które kiedykolwiek odwiedziłam i uważałam, że moi wycieczkowicze mogliby tam zjeść dobrze i w miarę szybko…
Ale, że parę osób z grupy zaciekawionych gdzie ja jem – poszło za mną, to wkrótce w malej salce zrobiło się dość tłoczno. Złożyliśmy zamówienie. I po jakimś czasie podano nam nasze dania.
Pomna mojego doświadczenia w Elblągu, tutaj zamawiam małą porcję. Pierogi są wszakże mniejsze niż w elbląskim Alibi, i na małą porcję wchodzi bodaj 8 pierogów.
Przyznam, że tutaj zawsze mam ochotę wylizywać talerz. A to ze względu na sosy. Nie wszystkie sosy lubię, i mam swoje ulubione smaki. Tu akurat sosy na szczęście są dobre. No i oczywiście do pierogów nie mogło zabraknąć okrasy z boczkiem ani tłuszczu z cebulką.
Więc – przy wizycie w Toruniu, i zakupach piernikowych, nieopodal Dworu Artusa – warto przejść dalej – w stronę Łuku Cezara i zajść na pierogi Pod Blaszanego Kota. 🙂
Tutivillus i inni 
Skomentuj